1 Μαρ 2011

4ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Λευκωσίας


Προκλητικό, επιμορφωτικό, διασκεδαστικό, το 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Λευκωσίας ήρθε για να μείνει. Επιστρέφοντας στα παρθενικά της εδάφη, την Αίθουσα Μελίνα Μερκούρη που ταίριαζε γάντι στον πολυμορφικό της χαρακτήρα, η φετινή διοργάνωση έχει σκοπό να κυριαρχήσει μέσα και έξω από την αίθουσα προκαλώντας παντού συζητήσεις!

11-13 Μαρτίου, Αίθουσα Μελίνα Μερκούρη


Ξεκινώντας το τριήμερο πανηγύρι με μια μελωδική εμφάνιση από το Michael Messius trio, βουτάει αμέσως στα βαθιά με δυο ταινίες που αναποδογυρίζουν όλα όσα ξέραμε ως τώρα για το αντρικό φύλο. Ένας transsexual performer και ένας gay πατέρας αλλάζουν τους κανόνες του παιχνιδιού εξερευνώντας τα μήκη και τα πλάτη της αντρικής σεξουαλικότητας σε δύο ταινίες πειρασμό, το What’s In a Name και το Family Matters αντίστοιχα.
Στο What’s in a Name ο φημισμένος καλλιτέχνης δρόμου Jon Cory, ένας Νεοϋορκέζος με θηλυκές ευαισθησίες, αποφασίζει να αποκτήσει στήθος για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στη μοναδική του performance, μόνο που τώρα πια δεν ξέρει πως θα έπρεπε να συστήνεται: ως άντρας ή ως γυναίκα; Τις απορίες έρχεται να λύσει η σκηνοθέτιδα Eva Kupper που πέρασε ατελείωτες ώρες μαζί τους στα γυρίσματα και θα είναι μαζί μας στην παρουσίαση της ταινίας.
Όσο για το δεύτερο μήλον της Έριδος, το Family Matters, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα οικογενειακό πορτρέτο, μόνο που η πατρική φιγούρα αυτή τη φορά αρέσκεται στα τακούνια. Ο εκκεντρικός μπαμπάς ενός πολύ μπερδεμένου μεσήλικα προσπαθεί να εξηγήσει στο σημαδεμένο γιο του ότι το γεγονός ότι μεγάλωσε φορώντας τα ρούχα της μαμάς και οργανώνοντας μυθικά γλέντια δεν σημαίνει ότι τον αγαπάει λιγότερο και ότι η αλυσίδα αγάπη-σεξ-γάμος-οικογένεια-ετεροφυλοφιλία-αναπαραγωγή δεν είναι πάντα το κατεστημένο. Τουλάχιστον όχι στο δικό τους οικογενειακό τραπέζι!
Αλλάζοντας θέμα και διάθεση, το Cinema Komunisto, ένα νοσταλγικό διαμάντι από τη Σερβία χτυπάει κόκκινο στα σινεφιλικά σας ένστικτα, αφού όχι μόνο ανατρέχει στην ιστορία της πρώην Γιουγκοσλαβίας αλλά διεισδύει στα άδυτα του πρώην προέδρου Josip Broz Tito, που πέρναγε τα βράδια του βλέποντας Γουέστερν. Ο Tito, που ποτέ του δεν χάλασε χατίρι σε ντόπιο σκηνοθέτη, ήταν τόσο αποφασισμένος να προωθήσει τον εγχώριο κινηματογράφο που συχνά οι στρατιώτες του περνούσαν ολόκληρη τη θητεία τους κάνοντας τους κομπάρσους σε πολεμικές ταινίες! Η πρωτοεμφανιζόμενη Mila Turajlic καταγράφει την όμορφη τρέλα του, άρρηκτα συνυφασμένη με το ένδοξο κινηματογραφικό παρελθόν της χώρας, που στοιχειώνει ακόμα τα εγκαταλειμμένα στούντιο.
Σε μονοπάτια του παρελθόντος κινείται και το Nostalgia de la Luz, το γιγαντιαίο πόνημα του Χιλιανού ντοκιμαντερίστα Patricio Guzmán που ανασκάπτει μνήμες στην έρημο Ατακάμα. Σε μια ταινία τόσο βαθυστόχαστη που σχεδόν ξεπερνάει τα όρια του ντοκιμαντέρ, ο Guzmán συνδυάζει μια σχεδόν μεταφυσική προσέγγιση του ανθρώπινου είδους με μαγευτικές αστρονομικές αναζητήσεις και απύθμενο πόνο. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η Ατακάμα, η πιο ξηρή έρημος στον κόσμο, ήταν το αγαπημένο νεκροταφείο του Πινοσέτ, όπου έθαβε δεκάδες χιλιάδες αντιφρονούντες που δεν εντοπίστηκαν ποτέ. Κάποιοι όμως τους ψάχνουν ακόμα...
Το μουσικό διάλειμμα του φεστιβάλ αναλαμβάνει να ενορχηστρώσει το Kinshasa Symphony, ένα μελωδικό ντοκιμαντέρ που θα σας αφήσει με ανοιχτό το στόμα. Πρόκειται για την απίστευτη ιστορία μιας 200μελους ορχήστρας από το Κογκό, που μπορεί να ξεκινάει τη μέρα της με εξαντλητικές βάρδιες αλλά τελειώνει πάντα με συγχορδίες, ακόμα κι αν πρέπει να αντικαταστήσει τις χορδές των μουσικών οργάνων της με καλώδια από φρένα ποδηλάτου. Μην απορήσετε αν μέχρι το τέλος της ταινίας αρχίσετε να διακρίνετε Αφρικάνικους ρυθμούς στις συμφωνίες του Μπετόβεν. Ποιος ξέρει, μπορεί τελικά να έχετε και δίκιο!
Το ελληνόφωνο τμήμα του φεστιβάλ υποδέχεται και φέτος με ένα μεγάλο βραβείο, αφού το Γάζα Ερχόμαστε διά χειρός Εξάντα κυριάρχησε στις προτιμήσεις του κοινού στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Λίγους μήνες πριν την επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα (Δεκέμβριος του 2008) και ενώ τα τύμπανα του Ισραηλινού στρατού είχαν ήδη αρχίσει να χτυπούν, μια χούφτα ακτιβιστών απ’ όλο τον κόσμο κατόρθωσε το ακατόρθωτο: έσπασε για πρώτη φορά μετά από 41 χρόνια το ναυτικό αποκλεισμό της Γάζας. Παλιός μας γνωστός, ο Γιώργος Αυγερόπουλος καταγράφει το ριψοκίνδυνο αυτό ταξίδι αποδεικνύοντας ότι η ιστορία γράφεται από ονειροπόλους.
Τέλος, κόρωνα στο κεφάλι του φεστιβάλ η Παγκόσμια Πρεμιέρα της Τρίτης Πατρίδας του Κώστα Κωνσταντίνου και του Γιώργου Κύκκου Σκορδή που πραγματεύεται τη δύσκολη έννοια της λέξης «ανήκω». Πώς αισθάνονται άραγε όσοι βρίσκονται μεταξύ διαφορετικών πατρίδων; Τι φορτία, αλλά και τι ευκαιρίες, εμπεριέχει η σύνδεση με μια «άλλη» πατρίδα; Γυρισμένο στην Κύπρο και στο Λίβανο, το μοναδικό αυτό ντοκιμαντέρ καταγράφει το χρονικό της Κυπριακής Μαρωνιτικής Κοινότητας αποκαλύπτοντας διλήμματα ταύτισης και ένταξης καθώς και ανταγωνιστικές απόψεις εντός και εκτός κοινότητας. Πρόκειται για μια σπουδή πάνω στην πολιτισμική απώλεια, τη συνεργία και την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και την εθνική υπερηφάνεια, καθώς και τις μικρές χαρές της ζωής που δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ.
Και για να εντυπωθεί πιο έντομα στη μνήμη μας, το 4ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Λευκωσίας βάζει τέλος στην κινηματογραφική του εξερεύνηση με ένα πάρτι θα σας μείνει αξέχαστο. Την Κυριακή 13 Μαρτίου, ο DJ Cotsios Picatillis μας ταξιδεύει επί τόπου από την jazz στο funk και από το groove στην dance μουσική στο ίδιο το Μελίνα Μερκούρη.
Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να επισκεφτείτε το sitehttp://cyprusdocfest.org που θα ολοκληρωθεί σύντομα.

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου