Ο David Guetta και ο Usher εκτέλεσαν μια επιτυχία μια διπλη «αποστολή», καθώς εμφανίστηκαν στο Late Night Show του Jimmy Kimmel για να παρουσιάσουν live το “Without You” ενώ προηγουμένως είχαν περάσει και από το talk show της Ellen DeGeneres.
Περιττό να σας πούμε ότι στο Us Singles Chart, το “Without You” έχει σκαρφαλώσει ήδη στο #4 και πολλοί μιλούν για ένα σίγουρο νούμερο 1 μέσα στις επόμενες εβδόμαδες. Όλη η Αμερική στον ρυθμό του David Guetta; Γιατί όχι! Δείτε το video:
Ο πιο συναρπαστικός καλλιτέχνης της Μεγάλης Βρετανίας: ερμηνευτής, συνθέτης και παραγωγός, οLabrinth επέστρεψε και στέλνει δονήσεις σε όλη τη βιομηχανία με το νέο του single Earthquake, στο οποίο συμμετέχει ο φίλος και πρώην συνεργάτης του Tinie Tempah. Κυκλοφορεί στις 05 Δεκεμβρίου 2011.
Γραμμένο, σε σύνθεση και παραγωγή του ίδιου του Labrinth, το Earthquake είναι ένα single από σεισμικές αναλογίες, αναμειγνύοντας dubstep, R&B, hip hop και dance ήχους μέσα σε τέσσερα λεπτά και 35 δευτερόλεπτα από εκρηκτική τελειότητα. Με επιτυχημένη ένωση μουσικών ειδών και με τις ποικίλες επιρροές, το τραγούδι σηματοδοτεί το επόμενο βήμα της δημιουργικής εξέλιξης του Labrinth.
“Εάν θεωρείται ότι ήμουν πολύ ήσυχος, τότε το Earthquake θα δείξει σε όλους πως μπορώ να τα «σπάω»”, σχολιάζει ο Labrinth, “Είμαι ένα μουσικό φυτό. Είναι σαν να υπάρχει αυτό το μεγάλο, άγριο σύμπαν στο κεφάλι μου και μου αρέσει να το εκφράζω”.
Από τη συμμετοχή του και την παραγωγή του στα Pass Out και Frisky του Tinie, ο Labrinth έγινε σύντομα ένας από τους πιο σημαντικούς ανερχόμενους καλλιτέχνες των τελευταίων 18 μηνών.
‘Hey Simon, we be f***ing them up, turning them Syco’, τραγουδάει στη γέφυρα του Earthquake. Ένα παιχνιδιάρικο νεύμα στο αφεντικό του, Simon Cowell, που αναγνώρισε το ταλέντο και τις ικανότητες του πριν από 15 μήνες όταν ο Labrinth έγινε ο πρώτο καλλιτέχνης σε έξι χρόνια που δεν μπήκε στην εταιρία μέσα από τηλεοπτική πλατφόρμα.
Με καταγωγή από το Hackney, ανατολικό London, ο Labrinth είναι ο πιο μικρός από τα εννιά μουσικά χαρισματικά αδέρφια. Ανακάλυψε το ταλέντο του για τη μουσική πηγαίνοντας σε ένα τοπικό studio ενώ πήγαινε ακόμα σχολείο.
Φτιάχνοντας ρυθμούς στην ηλικία των 13 και παίζοντας κιθάρα και πλήκτρα στα 15,ο Labrinth είναι εξ’ ολοκλήρου αυτοδίδακτος. Ένας γεννημένος performer, μετράει πολλές καλές κριτικές για τις live εμφανίσεις του για την καλοκαιρινή festival περίοδο που εμφανίστηκε επί σκηνής στα γεμάτα με κόσμο φεστιβάλ, όπως στα Glastonbury, Wireless και Global Gathering.
Αναμφισβήτητα χαρισματικός, έχει την ικανότητα να επικοινωνεί ένα project με έναν απόλυτα μοναδικό τρόπο, που σημαίνει ότι οι ικανότητές του είναι απεριόριστες. Ήδη ο πιο περιζήτητος παραγωγός στο παιχνίδι, έχοντας πρόσφατα δουλέψει με τους Gorillaz, Plan B, Ms Dynamite και Emeli Sande, όσον αφορά το μέλλον – είναι ο Labrinth ο solo καλλιτέχνης που θα έπρεπε να μας συναρπάζει περισσότερο.
To nme.com έκανε ένα αφιέρωμα στα χειρότερα μουσικά videos όλων των εποχών, επιλέγοντας μαζί με την βοήθεια του κοινού του, συνολικά πενήντα videos που κατά το NME θα πρέπει να διαγράψουμε από την μνήμη μας. Εμείς θέλουμε να σας δώσουμε μερικά παραδείγμα τα από την λίστα του NME και να μας πείτε την γνώμη σας. Ποιό πιστεύετε ότι είναι το χειρότερο video όλων των των εποχών;
50. Cher – Turn Back Time (1989) Mοιάζει λίγο με συναυλία της Rihanna, μόνο που στην θέση της βρίσκεται η Cher, εποχής 1989...και πολλοί ναύτες!
45. Vanilla Ice – Ice Ice Baby (1990) Η αλήθεια είναι ότι κακοποίησε λίγο την κουλτούρα του hip hop, αλλά μας έκανε να γελάσουμε πολύ,!
40. Duck Sauce – Big Bad Wolf (2011) Σε ποιόν δεν κόλλησε στο μυαλό το “Barbra Streisand” του 2010; Κάτι ανάλογο είναι και το “Big Bad Wolf” σε ένα εντελώς NSFW vIdeo που αναλύει στην σχέση του πάνω με το κάτω κεφάλι στους άντρες. Εντελώς κυριολεκτικά...
35. Eiffel 65 - Blue (Da Ba Dee) (2000) Εδώ δεν έχουμε να σχολιάσουμε κάτι, αγαπάμε το “Blue” και το video του μάλλον μικρή σημασία έχει για όποιον χόρεψε ασταμάτητα με το κομμάτι μέχρι σήμερα.
31. Survivor – Eye Of The Tiger(1982) 80s kitch we love! Ίσως θα μπορούσαν να βάλουν περισσότερες σκηνές από το “Rocky” αλλά και πάλι το κομμάτι δεν χάνει ούτε ελάχιστο από την αξία και τις αναμνήσεις που το συνοδεύουν...
24. Huey Lewis And The News – Hip To Be Square (1986) H “cool” rock μπάντα για τα golden boys των 80s, σύμφωνα με την αφήγηση του Patrick Bateman στο μυθιστόρημα “American Psycho”. Μήπως δούλευαν και ως χρηματιστές; Κάνει μπαμ στο video...
19. Another Level – Freak Me (1998) Boy band με macho χαρακτήρα, κάτι σαν αυτό που λέμε εμείς «κάγκουρες» των club σε ένα video που έδωσε πολλούς λογους σε κοπέλες να μην πηγάινουν και πολύ συχνά σε clubs.
10. James Blunt – Beautiful(2005) To τραγούδι έκανε θραύση στα charts. Το video με τον James Blunt στο ρόλο του ερωτευμένου stalker παιζόταν παντού! Ο σκοπός της αγάπης αγιάζει τα μέσα;
6. Razorlight – Wire To Wire (2008) O Johnny Borell και το τεράστιο σκουλαρίκι του ανάβουν φωτιά, δίνοντας κάποιου είδους σύνθημα στην υπόλοιπη μπάντα. Τι θέλει να πει ο ποιητής;
1. Rebecca Black – Friday (2011) “Kicking in the front seat, kicking in the back seat, gotta make my mind, what seat can I take?” Ο εφιάλτης στον δρόμο με την Rebecca!
Παρά τις αδικίες και τα «σνομπαρίσματα» κάποιων pop καλλιτεχνών, το Grammy Nominations Concertήταν μια λαμπερή τελετή αντάξια του κύρους των βραβείων, με καλεσμένους όπως οι The Band Perry, Sugarland, Jason Aldean, Lupe Fiasco, Lady Gaga και η Rihanna.
Ο LL Cool J στην παρουσίαση και οι καλλιτέχνες που τραγούδησαν on stage το βράδυ της Τετάρτης, έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό στην σκηνή του Staples Center.
Σας χαρίζουμε ένα μικρό απόσπασμα από την βραδιά, με τις εμφανίσεις των Lady Gaga – Rihanna, που προκάλεσαν κυριολεκτικά πανικό!
Ο Εminem δεν έχει κυκλοφορήσει κάποιο καινούριο solo album μέσα στην φετινή χρονιά, εκτός από το reunion των Bad Meets Evil, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι εχει σταματήσει να κάνει εντυπωσιακές συναυλίες ανα τον κόσμο, μαζί με τον Lil Wayne!
O Shady και ο Weezy έκλείσαν την μίνι περιοδεία τους στην Αυστραλία με μια επική συναυλία στοSydney Football Stadium, απ` όπου και προέρχεται το video του "No Love" που θα δείτε παρακάτω! Σύντομα αναμένουμε νέα δισκογραφικά "χτυπήματα" από τον Eminem (Slaghterhouse?)
Ο Φρανκ Βίνσεντ Ζάπα (Frank Vincent Zappa) γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 1940 στη Βαλτιμόρη (Baltimore) του Μέριλαντ (Maryland) και πέθανε στις 4 Δεκεμβρίου 1993 στο Laurel Canyon της Καλιφόρνια. Υπήρξε Αμερικανός μουσικός ροκ και τζαζ, καθώς και συνθέτης, γνωστός για την προκλητική πολιτική σάτιρά του.
Η ζωή του
O Frank Vincent Zappa γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου του 1940 στην Βαλτιμόρη της πολιτείας Μέριλαντ των ΗΠΑ. Ήταν ο πρωτότοκος γιος του ελληνοαραβικής καταγωγής καθηγητή Francis Vincent Zappa και της Ιταλίδας – και κατά ¼ Γαλλίδα - Rose Marie Colimore.
Ο Ζάπα μεγάλωσε στο Λάνκαστερ (Lancaster) της Καλιφόρνια και δέχθηκε επιρροές τόσο από πρωτοπόρους (αβαν-γκαρντ) συνθέτες όπως ο Έντγκαρ Βαρέζε (Edgar Varese) και ο Ίγκορ Στραβίνσκι (Igor Stravinsky), όσο και από τα τοπικά συγκροτήματα ριθμ εντ μπλουζ (rhythm and blues, R&B) και ντου-γουόπ (doo-wop). Την προσοχή του στον Βαρέζε τράβηξε το έργο Ionisation του τελευταίου, το οποίο είχε γραφεί μόνο για κρουστά. Ο Ζάπα είχε ενθουσιαστεί τόσο πολύ, που σε ηλικία 15 ετών ήθελε να μιλήσει στο συνθέτη από το τηλέφωνο.
Τα επόμενα μουσικά του βήματα, στα γυμνασιακά του χρόνια, τα έκανε με τον Ντον Φαν Βλιτ (Don Van Vliet), γνωστό αργότερα και ως Κάπτεν Μπίφχαρτ (Captain Beefheart) με τον οποίο αλληλοεπηρεάστηκαν εκείνη την περίοδο.
Μετά από μια σύντομη σταδιοδρομία ως επαγγελματίας συνθέτης τραγουδιών (το ελεγειακό του Memories of El Monte ηχογραφήθηκε από τους The Penguins), o Ζάπα έγινε κιθαρίστας ενός τοπικού συγκροτήματος R&B. Λίγο αργότερα μετονόμασε το συγκρότημα σε The Mothers. Στη συνέχεια, το όνομα άλλαξε ξανά και έγινε Frank Zappa and the Mothers of Invention, λόγω επιμονής της δισκογραφικής εταιρίας, για να αποφευχθεί πιθανή συνωνυμία. Dim lights
Τους The Mothers στήριξε ο γνωστός παραγωγός Τομ Γουίλσον (Tom Wilson). Σύντομα έβγαλαν το πρώτο τους άλμπουμ Freak Out το 1966, ένα κράμα του συχνά ευρισκόμενου στη μόδα R&B και πειραματικού κολάζ ήχων. Ο δίσκος δεν είχε μεγάλη εμπορική επιτυχία, ωστόσο θεωρείται ότι δημιούργησε σχολή. Ο όρος "freak out" που χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα, ως παρακίνηση απόδρασης από τις κοινωνικές νόρμες, είναι εφεύρεση του Ζάπα. Το Freak Out είναι ένα από τα πρώτα διπλά άλμπουμ στην ιστορία της ροκ (μαζί με το Βlonde on Blonde του Bob Dylan). Πρόκειται για ένα ασυνήθιστο συνονθύλευμα παρωδιών ερωτικών τραγουδιών ("Go Cry On Somebody Else's Shoulder", "You Didn't Try To Call Me"), "αντεργκράουντ" κολάζ ("It Can't Happen Here", "Help, I'm A Rock") Dim lights Dim lights Dim lights Dim lights
και πολιτικών σχολίων ("Hungry Freaks, Daddy", "Who Are The Brain Police?"). Αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας αρχής που ο Ζάπα τήρησε μέχρι το τέλος: "Anything, any time, anywhere, for no reason at all" (οτιδήποτε, οπουδήποτε, οποτεδήποτε, για κανένα απολύτως λόγο). Dim lights Dim lights
Την επόμενη χρονιά ακολούθησαν τα επίσης εκλεκτικά Absolutely Free και Lumpy Gravy. Ο Ζάπα ηχογράφησε επίσης το We' re Only In It For The Money, μια καυστική σάτιρα της ιδεολογίας των Χίππις και των επικρατούντων τάσεων στην Αμερική. Το εξώφυλλο του δίσκου παρωδεί αυτό του άλμπουμ των Μπιτλς (The Beatles) Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band, στο οποίο αντικαθιστά τα λουλούδια με λαχανικά. Dim lights Dim lights Dim lights
Το 1971 ο Ζάπα γύρισε την ταινία 200 Motels. Η ταινία γυρίστηκε σε βίντεο σε μόλις 7 ημέρες με μικρό προϋπολογισμό (679.000 δολάρια) και θεωρείται σημαντικό "πολυμεσικό" έργο, αφού αποτέλεσε πρότυπο του είδους και καθιέρωσε την μορφή των περισσότερων βιντεοκλίπ για ροκ μουσική. Περιγράφει τη ζωή ενός συγκροτήματος ροκ σε τουρνέ. Ο τίτλος αναφέρεται στον αριθμό των μοτέλ που διανυκτέρευσε το συγκρότημα. Dim lights
Μετά από αρκετά ακόμα άλμπουμ με τους Mothers συμπεριλαμβανομένου του σε στιλ doo-wop Cruising With Ruben And The Jets, ο Ζάπα έβγαλε το σόλο ορχηστρικό άλμπουμ Hot Rats, στο οποίο παίζει ο ίδιος κιθάρα σε στιλ τζαζ. Το άλμπουμ περιλαμβάνει επίσης μια ζωντανή ηχογράφηση στο Fillmore East στην οποία συμμετέχει και ο Τζον Λένον (John Lennon). Dim lights Dim lights Dim lights Dim lights Dim lights
Με τους Mothers σε νέα σύνθεση πλέον, συνέχισε στον ίδιο υψηλό ρυθμό παραγωγής και στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Από την εποχή αυτή ξεχωρίζουν τα εξαιρετικά και προσιτά άλμπουμ One Size Fits All και Apostrophe. Dim lights Dim lights Dim lights Dim lights Dim lights
Το 1980 ο Ζάπα βοήθησε τα πρώην μέλη του συγκροτήματός του Γουόρεν Κουκουρούλο (Warren Cuccurullo) και Τέρι Μπότζιο (Terry Bozzio) στο ξεκίνημα του νέου τους συγκροτήματος Missing Persons, αφήνοντας τους να χρησιμοποιήσουν το ολοκαίνουργιο στούντιό του UMRK.
Μετά από ένα διάλειμμα ο Ζάπα επέστρεψε και μεγάλο μέρος της νεότερης δουλειάς του χαρακτηρίστηκε από την χρήση τόσο του ψηφιακού σινθεσάιζερ Synclavier ως εργαλείου σύνθεσης και εκτέλεσης, όσο και τεχνικών στο στούντιο για την παραγωγή συγκεκριμένων εφέ. Η δουλειά του πολιτικοποιήθηκε ακόμη περισσότερο και άρχισε να σατιρίζει την άνοδο των ευαγγελιστών της τηλεόρασης στην Αμερική, καθώς και του ρεπουμπλικανικού κόμματος.
Στις 19 Σεπτεμβρίου 1985, ο Ζάπα κατέθεσε στην Επιτροπή Εμπορίου, Τεχνολογίας και Μεταφορών της Γερουσίας των ΗΠΑ καταγγελία κατά του Parents Music Resource Center (PMRC), μια οργάνωση λογοκρισίας μουσικής που είχε ιδρύσει η Τίπερ Γκορ (Tipper Gore), σύζυγος του Αλ Γκορ (Al Gore), και στην οποία μέλη ήταν και άλλες σύζυγοι πολιτικών, συμπεριλαμβανομένων και πέντε συζύγων μελών της Επιτροπής. Εκεί ανέφερε:
«Η πρόταση του PMRC είναι μια ανόητη σύλληψη που δεν καταφέρνει να προσφέρει κάποιο πραγματικό όφελος στα παιδιά, περιορίζει τις ελευθερίες των ανθρώπων που δεν είναι παιδιά και υπόσχεται να κρατά τα δικαστήρια απασχολημένα για χρόνια, καθώς αυτά θα προσπαθούν να βρουν μια λύση στα προβλήματα ερμηνείας και εφαρμογής που είναι έμφυτα σε αυτή.
Εξ όσων νομικών γνωρίζω, στις αποφάσεις που έχουν σχέση με την Πρώτη Τροποποίηση (First Amendment) προτιμάται η λιγότερο περιοριστική εναλλακτική λύση. Σ' αυτό το πλαίσιο, τα αιτήματα του PMRC ισοδυναμούν με την αντιμετώπιση της πιτυρίδας δια αποκεφαλισμού».
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ο Ζάπα αφιέρωσε όλη του σχεδόν την ενέργεια σε σύγχρονα έργα ορχηστρικά και synclavier.
Η τελευταία τουρνέ του σε σχήμα ροκ συγκροτήματος πραγματοποιήθηκε το 1988 με ένα δωδεκαμελές συγκρότημα που φημολογείται ότι είχε ρεπερτόριο πλεόν των 800 τραγουδιών (τα περισσότερα του ίδιου του Ζάπα), το οποίο όμως διαλύθηκε με έντονους διαπληκτισμούς πριν ολοκληρωθεί η τουρνέ. Μέρη της τουρνέ αυτής υπάρχει στα άλμπουμ The Best Band You Never Heard In Your Life, Make a Jazz Noise Here (κυρίως ορχηστρική και πειραματική μουσική) και Broadway the Hard Way (νέο αυθεντικό υλικό). Μικρά κομμάτια της βρίσκονται και στο You Can't Do That On Stage Anymore Volume 6. Dim lights Dim lights Dim lights Dim lights Dim lights Dim lights
Το 1992 διαγνώστηκε με καρκίνο του προστάτη, από τον οποίο και πέθανε ένα χρόνο αργότερα. Ο Ζάπα κηδεύτηκε στο νεκροταφείο Westwood Village Memorial Park Cemetery, στο Γουέστγουντ (Westwood) της Καλιφόρνια.
Ο Ζάπα εισήχθη μετά θάνατο στο Rock and Roll Hall of Fame το 1995. Την ίδια χρονιά ο μεγαλύτερος σύγχρονος Λιθουανός γλύπτης, Κονσταντίνας Μπογκντάνας, δημιουργός πορτρέτων του Λένιν φιλοτέχνησε μια προτομή του Ζάπα, η οποία και τοποθετήθηκε στο κέντρο του Βίλνιους, της πρωτεύουσας της Λιθουανίας. Προς τιμήν του, επίσης, δόθηκε το όνομά του σε ένα αστεροειδή 3834 Zappafrank.
Ο Ζάπα παντρεύτηκε δύο φορές, την πρώτη με την Κέι Σέρμαν (Kay Sherman) και τη δεύτερη με την Γκέιλ Σλόουτμαν (Gail Sloatman) με την οποία και έμεινε μέχρι το θάνατό του. Με τη Σλόουτμαν ο Ζάπα απέκτησε τέσσερα παιδιά, δύο γιους και δύο κόρες, στα οποία έδωσε ασυνήθιστα ονόματα: Moon Unit, Dweezil, Αχμετ Ροντίν (Ahmet Rodin) και Ντίβα (Diva).
Αποφθέγματα
"Information is not knowledge. Knowledge is not wisdom. Wisdom is not truth. Truth is not beauty. Beauty is not love. Love is not music. Music is THE BEST..."
(Η πληροφορία δεν είναι γνώση. Η γνώση δεν είναι σοφία. Η σοφία δεν είναι αλήθεια. Η αλήθεια δεν είναι ομορφιά. Η ομορφιά δεν είναι αγάπη. Η αγάπη δεν είναι μουσική. Η μουσική είναι η ΚΑΛΥΤΕΡΗ...). Από το Packard Goose.
"Jazz is not dead, it just smells funny."
(Η τζαζ δεν έχει πεθάνει, απλά μυρίζει κάπως περίεργα)
"Arf, she said."
(Γαβ, είπε εκείνη: ουσιαστικά αμετάφραστο... Τα σκυλιά παίζουν ιδιαίτερο ρόλο στη «σημειολογία» του Ζάπα)
"The poodle bites, the poodle chews it."
(Το πούντλ δαγκώνει, το πουντλ το μασάει: Βλ. προηγούμενο)
"Look here brother, who you jivin' with that Cosmic Debris?"
(Κοίτα δω ρε φίλε, τι με ενοχλείς με αυτά τα διαστημικά συντρίμμια: επίσης αμετάφραστο. Τα διαστημικά συντρίμμια αναφέρονται στην ανθρωπότητα υπονοώντας ότι δεν είμαστε κάτι το ιδιαίτερο στο σύμπαν)
"There are more love songs than anything else. If songs could make you do something we'd all love one another."
(Υπάρχουν περισσότερα τραγούδια αγάπης από ο,τιδήποτε άλλο. Αν τα τραγούδια μπορούσαν να σε επηρεάσουν να κάνεις κάτι, τότε όλοι θα αγαπιόμασταν μεταξύ μας)
"I wrote a song about dental floss but did anyone's teeth get cleaner?"
(Έχω γράψει ένα τραγούδι για το οδοντικό νήμα, αλλά καθάρισαν τα δόντια κανενός; Από μια ακρόαση στη Γερουσία για το «πορνο-ροκ». Απαντώντας στους ισχυρισμούς της Τίπερ Γκορ ότι η μουσική ωθεί τους ανθρώπους σε παρεκκλίνουσα συμπεριφορά, ή τους επηρεάζει γενικότερα)
"In the fight between you and the world, back the world."
(Αν πολεμάς εσύ με τον κόσμο, υποστήριξε τον κόσμο.)
Δισκογραφία
Freak Out! (1966)
Absolutely Free (1967)
Lumpy Gravy (1967)
We're Only In It For The Money (1968)
Cruising With Ruben & The Jets (1968)
Uncle Meat (1969)
Mothermania (1969)
Hot Rats (1969)
Burnt Weeny Sandwich (1969)
Weasels Ripped My Flesh (1970)
Chunga's Revenge (1970)
Filmore East - June 1971 (1971)
200 Motels (1971)
Just Another Band From L.A. (1972)
Waka/Jawaka (1972)
The Grand Wazoo (1972)
Over-Nite Sensation (1973)
Apostrophe (1974)
Roxy & Elsewhere (1974)
One Size Fits All (1975)
Bongo Fury (1975)
Zoot Allures (1976)
Zappa In New York (1978)
Studio Tan (1978)
Sleep Dirt (1979)
Sheik Yerbouti (1979)
Orchestral Favorites (1979)
Joe's Garage (1979)
Tinseltown Rebellion (1981)
Shut Up 'N' Play Yer Guitar (1981)
You Are What You Is (1981)
Ship Arriving Too Late To Save A Drowning Witch (1982)
The Man From Utopia (1983)
Baby Snakes (1983)
London Symphony Orchestra vol 1 (1983)
The Perfect Stranger (1984)
Them Or Us (1984)
Thing-Fish (1984)
Francesco Zappa (1984)
FZ Meets The Mothers Of Prevention (1985)
Does Humor Belong In Music? (1986)
Jazz From Hell (1986)
London Symphony Orchestra vol 2 (1987)
Guitar (1988)
You Can't Do That On Stage Anymore vol 1 (1988)
You Can't Do That On Stage Anymore vol 2 (1988)
Broadway The Hard Way (1989)
You Can't Do That On Stage Anymore vol ] (1989)
The Best Band You Never Heard In Your Life (1989)
You Can't Do That On Stage Anymore vol 4 (1991)
Make A Jazz Noise Here (1991)
You Can't Do That On Stage Anymore vol 5 (1992)
You Can't Do That On Stage Anymore vol 6 (1992)
Playground Psychotics (1992)
Ahead Of Their Time (1993)
Zappa's Universe (1993)
The Yellow Shark (1993)
Civilization, Phaze III (1994)
Strictly Commercial (1995)
The Lost Episodes (1996)
Läther (1996)
Mystery Disc (1998)
Everything Is Healing Nicely (1999)
FZ:OZ (2002)
Halloween (2003)
Joe's Corsage (2004)
