Ο Παύλος Συνοδινός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1984 και μεγάλωσε στον Κολωνό. Τελείωσε το Πειραματικό Μουσικό Γυμνάσιο – Λύκειο Παλλήνης ενώ παράλληλα, έκανε μαθήματα κιθάρας με τον Βασίλη Ρακόπουλο.
Είναι πτυχιούχος της Κοινωνικής Θεολογίας Αθηνών, πτυχιούχος ηχοληψίας της σχολής S.A.E. και ολοκλήρωσε τον κύκλο των ανώτερων θεωρητικών της αντίστιξης και φούγκας. Η πρώτη του δισκογραφική παρουσία βρίσκεται στη συλλογή “pure rock” μαζί με το συγκρότημα του, ktirio2team. Στη συνέχεια έγινε ο βασικός κιθαρίστας των μουσικών σχημάτων της Νατάσσας Μποφίλιου και του Απόστολου Ρίζου.
Η πρώτη ολοκληρωμένη δισκογραφική του δουλειά με τίτλο «Μικρές ελπίδες» κυκλοφορεί τώρα από τη Lyra. Πρόκειται για εννέα τραγούδια και ένα ορχηστρικό, σε μουσική και στίχους του ίδιου, εκτός από το «Για την αγάπη» που τους στίχους υπογράφει ο Γιώργος Πολυμενάκος.
Στο άλμπουμ συμμετέχουν η Νατάσσα Μποφίλιου ερμηνεύοντας δύο τραγούδια («Απαγορευτικό», «Μικρές ελπίδες») και ο Γιάννης Χαρούλης ένα («Όλα ψέμα»).
Ηλεκτρικός ατμοσφαιρικός ο ήχος με ξεσπάσματα. Την εμφάνισή τους κάνουν και πιο λαϊκά ή παραδοσιακά όργανα. Εικόνες αστικές κυρίως. Υποσυνείδητη προσπάθεια για επιβίωση και κλιμάκωση. Δε λείπει ποτέ και η μεταφυσική - στη ζωή, την πολιτική, τον έρωτα. Με λόγια απλά, ίσως λίγο τεχνοκρατικά και φωνές χαμηλές. Δε λείπουν όμως ούτε τα ξεσπάσματα. Με ήχους συρμάτινους που τους διαπερνά ηλεκτρισμός,. Κάτι σαν το σπινθήρισμα των τρόλεϊ. Παλιό, σύγχρονο, ή απλώς η εποχή... Π.Σ.
Η πρώτη ολοκληρωμένη δισκογραφική του δουλειά με τίτλο «Μικρές ελπίδες» κυκλοφορεί τώρα από τη Lyra. Πρόκειται για εννέα τραγούδια και ένα ορχηστρικό, σε μουσική και στίχους του ίδιου, εκτός από το «Για την αγάπη» που τους στίχους υπογράφει ο Γιώργος Πολυμενάκος.
Στο άλμπουμ συμμετέχουν η Νατάσσα Μποφίλιου ερμηνεύοντας δύο τραγούδια («Απαγορευτικό», «Μικρές ελπίδες») και ο Γιάννης Χαρούλης ένα («Όλα ψέμα»).
Ηλεκτρικός ατμοσφαιρικός ο ήχος με ξεσπάσματα. Την εμφάνισή τους κάνουν και πιο λαϊκά ή παραδοσιακά όργανα. Εικόνες αστικές κυρίως. Υποσυνείδητη προσπάθεια για επιβίωση και κλιμάκωση. Δε λείπει ποτέ και η μεταφυσική - στη ζωή, την πολιτική, τον έρωτα. Με λόγια απλά, ίσως λίγο τεχνοκρατικά και φωνές χαμηλές. Δε λείπουν όμως ούτε τα ξεσπάσματα. Με ήχους συρμάτινους που τους διαπερνά ηλεκτρισμός,. Κάτι σαν το σπινθήρισμα των τρόλεϊ. Παλιό, σύγχρονο, ή απλώς η εποχή... Π.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου