Εν μέσω κρίσης, με δείγμα δωρεάν στην είσοδο «για να μην παίρνεις γουρούνι στο σακί», ο Τζίμης Πανούσης στρέφει τα σατυρικά, αλλά και αιχμηρά βέλη του κατα παντός ...ανευθύνου!
Λεωφόρος Συγγρού, έξω από το Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, γύρω στις 10 και κάτι το βράδυ περιμένοντας να ανοίξουν οι πόρτες... Ξαφνικά, ο «Τζιμάκος», ο σεσημασμένος πλέον ταραξίας των λιμνάζοντων υδάτων την ουσιαστικής και καυστικής σάτυρας, εμφανίζεται σε μια βιτρίνα με την ένδειξη «Δείγμα δωρεάν» και τραγουδάει τη «Συννεφούλα» του Διονύση Σαββόπουλου. «Θέλουμε να βλέπει ο κόσμος τί παίρνει, τί πληρώνει, όχι γουρούνι στο σακί! Έχουμε κρίση!» Έτσι, πρίν ακόμα περάσουμε στο χώρο του «Γυάλινου» μπήκαμε κανονικά στην ατμόσφαιρα της παράστασης που θα ακολουθούσε...
Αφού βολευτήκαμε και πέρασε και η απαιτούμενη ώρα, εμφανίστηκε ο Τζίμης στη σκηνή, φορώντας μια μπλέ γούνα-φλοκάτη και προλόγησε τη βραδιά με το σχολικό ποιηματάκι, «η Ελληνοπούλα». Μερικά καυστικά σχόλια για την παρούσα κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική κατάσταση και το «Κάγκελα παντού» έκανε το ποδαρικό για το μουσικό μέρος της βραδιάς.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει οπωσδήποτε να γίνει λόγος για τον καινούριο ήχο της μπάντας που τον πλαισιώνει. Με κάποιες διαφορές ως προς τη σύσταση των μουσικών που την απαρτίζουν, σε σχέση με την προηγούμενη παράστασή του «Δομημένα βρωμόλογα», αποτέλεσε μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για όσους δεν τον παρακολουθούσαν για πρώτη φορά. Αρτιότατοι μουσικοί, με ηχητικό ιδίωμα που δεν μας έχει συνηθίσει μέχρι τώρα ο Τζίμης Πανούσης. Από το γνωστό funk-disco-σκυλο-rock έχει περάσει σε πολύ πιο άμεσο, σύγχρονο, επιθετικό και βαρύ ήχο. Με λίγα λόγια, η μπάντα από πίσω τα «σπάει»!!! Εύγε!
Πίσω στο πρόγραμμα, λοιπόν, με τον αυτοβιογραφικό «λάκκο με τα αστεία», το «φάτε τους», το τρυφερό «γυφτάκι στην Πανεπιστημίου», το «κάτω η χούντα», τη «Σουζάννα», το «ερωτικό», τον «Νεοέλληνα», το «γ@μ@τε γιατί χανόμαστε» και τον μοναδικό «άνθρωπο με το γαρύφαλλο»... Ανάμεσα από όλα αυτά ο Τζιμάκος έκανε το γνωστό show, όπως μόνο αυτός ξέρει, ανεβάζοντας το ενδιαφέρον και το κέφι του κόσμου σε ...άλλες σφαίρες.
Ένα μικρό διάλειμμα για ξεκούραση και το δεύτερο μέρος έρχεται με το διαχρονικό «αχ, Ευρώπη, εσύ μας έλειπες», το ρεαλιστικότατο «έχουμε πόλεμο, μην το γελάς μωρό μου», το επίκαιρο «εκλογές και κόμματα με φρου-φρου κι αρώματα», το «μάνα, μητέρα, μανούλα, μαμά», το «θάνατος-αθάνατος ισοπαλία 0-0» και το ευαίσθητο «ένα τραγούδι για το χειμώνα»... Να σημειωθεί κι ένα απίστευτο ποτ-πουρί από παρωδίες γνωστών ελληνικών τραγουδιών με Lady Gaga...
Με τις συνεχείς αιχμές και επίθεσεις κατά της πολιτείας, των πολιτικών, των δημοσιογράφων και της εκκλησίας, αλλά και με ένα ιδιόμορφο «μάθημα ιστορίας», δοσμένα πάντα με τον γνωστό, μοναδικό, αλλά και προκλητικό του τρόπο, πιθανόν να «ενόχλησε» κάποιους, αλλά είναι αυτονόητο πως αν είσαι ευαίσθητος και εύθικτος με αυτά τα ζητήματα ΔΕΝ πας στον Πανούση...
Άλλωστε, κατά την ταπεινή μου άποψη, αυτά δεν είναι η ουσία του Τζίμη. Η ουσία κρύβεται πίσω από τις προκλητικές εκφράσεις, την «ισοπέδωση» κάποιων θεσμών και το βρίσιμο... Αυτά είναι τα στοιχεία που σε ελκύουν όταν είσαι μικρότερος και κάνεις «χαβαλέ». Μεγαλώνοντας, όμως, τα τραγούδια του «Τζιμάκου» σε βάζουν σε σκέψεις, και πίσω από το χαβαλέ διακρίνεις την απόλυτη σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζονται τα πιο σημαντικά και διαχρονικά ζητήματα που μας απασχολούν καθημερινά... Ή τουλάχιστον, που θα έπρεπε να μας απασχολούν καθημερινά... Αυτά έρχεται να μας θυμίσει ο Τζίμης με το «Mnimonium 30 χρόνια νύχτα»...
Μην το χάσετε!!!
Βασίλης Γκίνος: Πλήκτρα
Στέλιος Φράγκος: Κιθάρες
Βασίλης Κοκκώνης: Τύμπανα
Γιώργος Κωστόπουλος: Μπάσο.
Ανδρέας Μητρόπουλος: Ηχοληψία
Ντίνος Πιτυχούτης: Φωτισμοί
www.tralala.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου